Om echt in een buitenland te zijn lees ik de Australische kranten en suffertjes (tot en met een blaadje over de prijzen van lifestock!). Ieder blogitem begint nu met het nieuws van die dag.
In the news: The royal tour. De zus van Pippa komt met haar kroonprins en kinderen naar Australië
Het blijft mij de hele reis verbazen hoe koningsgezind Australiërs zijn. Het is een beetje zoals in Nederland prinsjesdag, met een rijtour en wat ze draagt. Duizenden Australiërs zijn aanwezig, met vlaggetjes en fotocamera's en wat al niet, voor Kate en de kindjes; de kroonprins zelf hangt er een beetje bij, net als onze koning. Mensen zijn toch stiekem prinsessenwezens. Dat paradeuniform van de koning met gele sherp en zwaard, mwah, de prinsessenjurk! Maar dat allemaal voor een toekomstig koningspaar dat eigenlijk een beetje bij het land hangt, er niet echt bij hoort. Als niet koningsgezinde lees ik een en ander met stijgende verbazing, de fascinatie met een koningspaar van een ander land.
Er is iets vreemds met het nieuws in Australië. De beschermende bel van oceaanwater, die ervoor zorgt dat wij hier nooit wat horen over Australië, behalve bosbranden en eens in de vier jaar verkiezingen, werkt ook de andere kant op, Australiërs horen niets van de rest van de wereld. Oekraïne, Rusland, ik heb er niets over gelezen. Over het Maleisische vliegtuig, dat in die berschermde bel is verdwenen lees ik pas weer op weg naar huis in the NY Times. Buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders worden pas interessant als ze even op Australische bodem zijn, zoals kate en haar kroonprins. Het leven gaat hier zijn eigen gang.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten