Het vliegtuig schudt. Om ons heen is het aardedonker, overal rond het vliegtuig bliksemt het. Alleen door de bliksem zie je de vorm van de wolken; verpletterend groot en diep zwart. De landing wordt ingezet...
Ik vind vliegen leuk. Het opstijgen en landen, de wolken, het gevoel, iedere vlucht, net voor de landing wordt ingezet, meestal met nog een uur te vliegen, dat alles veel stiller wordt en je even bijna gewichtloos bent. Bij ieder vlucht voel ik weer dat kinderlijke gevoel dat het helemaal niet kan, dat je als mens niet mag vliegen, dat zo'n enorme metalen constructie nooit de lucht in kan gaan. Dan brullen de motoren en katapulteert het vliegtuig steeds sneller over de opstijgbaan, tot je ineens de Aarde niet meer voelt. Het vliegtuig is los van de grond.
De meisjes van Singapore Air hebben mij goed verzorgd. Zelfs het spreekwoordelijke vliegtuigvoedsel bleek uitstekend. De jurken van de Singapore Air hostessen hebben allemaal betekenis, blijkt. De kleur geeft aan hoe hoog het meisje op de stewardessenladder staat, tot de groene jurk van de hoststewardes, waar er bij iedere vlucht maar een van is.
Iedereen kijkt de film, of een van de andere entertainementkanalen. Ik kijk uit het raam. Kijk nou!, wil ik de mensen toeschreeuwen, we zijn boven de Aarde! We vliegen tussen de wolken! Is het niet geweldig dat dat kan?! Daar zijn lampjes van een stad! Naast mij hakt Russel Crowe een Romeinse legionair zijn hoofd af.
Ik probeer te slapen, om mijn lichaam te wennen aan Australiëtijd. Dat valt nog niet mee, met kinderen en feestende Russen aan boord. Ik doe aan alle ouders nogmaal de oproep om met kinderen onder de vier jaar niet te gaan vliegen. Er zijn zat leuke andere dingen, CenterParcs parken, de efteling, de dierentuin. Kinderen ervaren opstijgen en landen, jetlag, pijn in hun oren van het drukverschil. En je kan een kindje niet uitleggen waarom of wat. De wat oudere kinderen wel, maar meer dan 24 uur vliegen, na verloop van twee uur vervelen ze zich te pletter! Hun ouders willen slapen, maar waarom, het is nog licht! Ze worden moe, maar kunnen niet slapen, want het is nog licht!
Wat de feestende Russen betreft; die hebben hun eigen verantwoordelijkheid.
Een zachte landing! Het leek me altijd het engst om te landen tijdens onweer, maar het was enerverend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten