Na de reis met de India Pacific mag ik luxe ontbijten, en ik neem koffie, juice, een taartstuk met room en een brownie met poedersuiker. Daarna ben ik klaar voor de dag.
Ik vind Perth de meest Europese stad van de steden waar ik tot nu toe geweest ben. Het centrum is voetgangersgebied, omzoomd door brede wegen voor de bussen en auto's. Er is een groot plein met winkels, en in de straten aan het plein zitten de kleinere winkels, eettentjes, chocoladewinkels, Italiaans ijs. Het doet mij erg aan de Europese binnensteden denken. Perth is een rijke stad, dat merk je ook aan alles. De inwoners zijn rijk geworden van de mijnbouw, van het vervoeren van erts, waar je een goed leven en een huis met tuin en zwembad van kunt kopen!
Van alle steden waar ik ben geweest wordt ik van Perth het minst blij. Ik ben ook al lang weg, misschien dat dat ermee te maken heeft. Maar van alle plekken waar ik ben geweest is Perth misschien wel de plek waar ik nog eens naar terug wil. Vanwege Rottnest eiland.
Na mate je de haven nadert verandert de stad en kom je in het zakencentrum van Perth. Hier staan hoge wolkenkrabbers, kantoren van de grote banken, financieringsbedrijven en de bedrijven rondom de scheepvaart, mijnbouw, handel met Azië en vervoer. Hier lijkt de stad het meest op een Aziatische megastad, Shanghai of Singapore.
Perth vanaf de Swan river.
Perth is de hoofdstad van West Australië, en de meest geisoleerde hoofdstad ter wereld. Er omheen ligt een groot niets. Zoals de meeste steden is Perth gebouwd rond de monding van een rivier, de Swan, die inderdaad bekend is vanwege de zwarte zwanen die er zwemmen. Vandaag ga ik met een boot over de rivier de Swan naar de voorstad Freemantle, waar grote koloniale huizen het straatbeeld bepalen.
Freemantle
Midden in het zakencentrum staat een enorme heel moderne klokkentoren, een slank ontwerp opgebouwd uit beton en glas. Aan de buitenkant is niet direct te zien wat de Swan Bells eigenlijk is. in de klokkentoren zit een set van achttien klokken. Veertien van deze klokken zijn afkomstig uit de St. Martin in the Fields kerk aan de Trafalgar Square in Londen. De Swan Bells toren is ruim tweeëntachtig meter hoog en telt een zes-tal verdiepingen met op de top een observatiedek waarbij je uitkijkt over de rivier en de stad.
Swan bells tower
Met een groep van 18 man ga ik omhoog naar het observatiedek. We mogen allemaal omste beurt een klok luiden. De kinderen in de groep vinden het geweldig! Op het hele uur kun je het mechaniek in werking zien en de klokken zien zwiepen als ze het uur inluiden.
Perth vanaf het observatiedek van de Swan bells
Ik heb zoveel indrukken gehad dat ik het genoeg vind geweest. Ik ga naar het Kings park. Aan al die namen merk je het koloniale Engelse verleden van de stad. Ik wandel langs de groene long van de stad naar de botanische tuin. Heel veel begroeiing bestaan uit uitzonderlijke planten en bloemen. Er zijn verschillende wandelroutes te volgens waarbij je langs vele monumenten, gedenktekens en kunstobjecten loopt. Er is ook een speciale indigenous people route, de Nyoongar aboriginals. hier zie je hun kunstvoorwerpen en leer je over het gebruik van planten en bomen door de Nyoongar. In het park staan allerlei palmbomen, waardoor de stad hier weer anders wordt, een soort tropische stad.
In Kings park
Geen opmerkingen:
Een reactie posten